หัตถ-, หัตถ์ หมายถึง [หัดถะ-, หัด] น. มือ; ศอกหนึ่ง; งวงช้าง. (ป.; ส. หสฺต).
น. งานช่างที่ทำด้วยมือ โดยถือประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก.(ป. หตฺถ + ส. กรฺมนฺ; ป. หตฺถกมฺม).
น. การทําด้วยฝีมือ, การช่าง.
น. การทําด้วยฝีมือ, การช่าง.
น. ระยะระหว่างพระสงฆ์ที่นั่งทําสังฆกรรมหรือระหว่างพระภิกษุสามเณร กับคฤหัสถ์ผู้ถวายของ ห่างกันไม่เกินศอกหนึ่ง. (ป. หตฺถปาส).
น. สร้อยมือ.
น. สร้อยมือ.
น. สร้อยมือ.